2η Εθελοντική Αιμοδοσία ΟΝΝΕΔ – δίνουμε αίμα, δίνουμε ζωή

Η Οργάνωση Νέων Νέας Δημοκρατίας, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS, διοργανώνει εθελοντική αιμοδοσία την Πέμπτη 1 και την Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2011, με σκοπό την ενίσχυση της Τράπεζας Αίματος για νέους ηλικίας έως 32 ετών που δημιουργήθηκε πέρυσι.

Η Ελλάδα χρειάζεται άμεση ενίσχυση του εθελοντικού αιμοδοτικού κινήματος, ώστε να καλύπτονται οι συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες αλλά και συνολικότερα η ευαισθητοποίηση της κοινωνίας για τέτοια ζητήματα.

Με την κίνηση μας αυτή, καλούμε τα μέλη των Οργανώσεων μας σε όλη τη χώρα, αλλά και κάθε άλλο νέο που το επιθυμεί, να συμμετέχουν στην εθελοντική αιμοδοσία ώστε να στείλουμε όλοι μαζί το μήνυμα της ενεργής συμμετοχής σε κοινωνικά αναγκαίες δράσεις.

Αναλυτικά, οι αιμοδοσίες θα πραγματοποιηθούν στις ακόλουθες πόλεις και σημεία:

1. Άρτα – 2 Δεκεμβρίου, Κεντρική Πλατεία Άρτας (κινητή μονάδα)
2. Αθήνα – 1 Δεκεμβρίου, Λαϊκό Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών
3. Ζάκυνθος – 2 Δεκεμβρίου, Γενικό Νοσοκομείο Ζακύνθου «Άγιος Διονύσιος»
4. Ηλεία – 5 Δεκεμβρίου, Κεντρική Πλατεία Πύργου (κινητή μονάδα)*
5. Θεσσαλονίκη – 1 Δεκεμβρίου, Ιπποκράτειο Γενικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης
6. Καρδίτσα – 2 Δεκεμβρίου, Γενικό Νοσοκομείο Καρδίτσας
7. Κοζάνη – 2 Δεκεμβρίου, Μαμάτσειο Γενικό Νοσοκομείο
8. Κόρινθος – 1 Δεκεμβρίου, Γενικό Νομαρχιακό Νοσοκομείο Κορίνθου
9. Λέσβος – 2 Δεκεμβρίου, Βοστάνειο Γενικό Νοσοκομείο Μυτιλήνης
10. Πειραιάς – 1 Δεκεμβρίου, Τζάνειο Γενικό Νοσοκομείο Πειραιά
11. Πέλλα – 5 Δεκεμβρίου, Γενικό Νοσοκομείο Γιαννιτσών*
12. Πιερία – 2 Δεκεμβρίου, Γενικό Νοσοκομείο Κατερίνης
13. Ροδόπη – 2 Δεκεμβρίου, Σισμανόγλειο Νοσοκομείο Κομοτηνής
14. Σάμος – 1 Δεκεμβρίου, Γενικό Νοσοκομείο Σάμου
15. Φλώρινα – 2 Δεκεμβρίου, Γενικό Νοσοκομείο Φλώρινας «Ελένη Δημητρίου»
16. Χίος – 1 Δεκεμβρίου, Σκυλίτσειο Γενικό Νοσοκομείο Χίου

* Στις πόλεις αυτές (Πύργος Ηλείας και Γιαννιτσά Πέλλας) η αιμοδοσία θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου, λόγω τεχνικών δυσκολιών.

Ολοκληρώθηκε το 2ο ΟΝΝΕΔ Debate με θέμα "Δημόσιο Χρέος: Διαγραφή ή Διαχείριση;"

Με επιτυχία ολοκληρώθηκε το δεύτερο από τη σειρά θεματικών  debates της ΟΝΝΕΔ, που πραγματοποιήθηκε στη Βιβλιοθήκη του OpenPlace (Μεσογείων 15).

Το θέμα του  debate ήταν «Δημόσιο Χρέος: Διαγραφή ή Διαχείριση;» και ο στόχος ήταν να συζητηθεί το κρίσιμο αυτό θέμα της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής επικαιρότητας και να παρουσιαστούν οι διαφορετικές προσεγγίσεις ως προς το πρόβλημα. Για το λόγο αυτό κλήθηκαν ως ομιλητές δύο γνώστες της κατάστασης, με διαφορετικές ωστόσο απόψεις για το ζήτημα του δημόσιου χρέους και το πώς αυτό μπορεί να αντιμετωπιστεί: ο κ. Χρήστος Σταϊκούρας, Βουλευτής και Αναπληρωτής Τομεάρχης Οικονομίας της Νέας Δημοκρατίας, και ο κ. Λεωνίδας Βατικιώτης, επιστημονικός υπεύθυνος του ντοκιμαντέρ Debtocracy (debtocracy.gr).

Η τοποθέτηση του κ. Βατικιώτη βασίστηκε στην άποψη του πως το δημόσιο χρέος  δεν πρέπει να αποπληρωθεί για  δύο λόγους. Πρώτον, επειδή οδηγεί την  κοινωνία στη φτώχεια και την  εξαθλίωση και αναστέλλει τις δυνατότητες οικονομικής ανάπτυξης που θα επιτρέψουν την αναδιανομή. Δεύτερον, επειδή το δημόσιο χρέος αποτελεί μέσο για την άσκηση πολιτικών παρεμβάσεων στην εσωτερική πολιτική ζωή της χώρας, που αναιρούν τις διαφορετικές ιδεολογικές και προγραμματικές προσεγγίσεις των πολιτικών κομμάτων.

Ο κ. Σταϊκούρας αναφέρθηκε στην Έκθεση Βιωσιμότητας του Χρέους που παρουσίασαν πρόσφατα οι διεθνείς εταίροι της χώρας, η  οποία καταδεικνύει ως αναπόφευκτη την αναδιάρθρωση του χρέους και ως αναγκαία τη διαχείριση του. Τόνισε πως η αναδιάρθρωση του χρέους στη βάση της απόφασης της Συνόδου Κορυφής της 26ης Οκτωβρίου και πως η διαχείριση του χρέους πρέπει να γίνει μέσα από πολιτικές για τη δημιουργία πρωτογενών πλεονασμάτων και αναπτυξιακές πρωτοβουλίες.

Οι  παρευρισκόμενοι  στην εκδήλωση είχαν  τη δυνατότητα να συμμετέχουν με ερωτήσεις στο  διάλογο που ακολούθησε τις τοποθετήσεις των δύο ομιλητών και να εκφράσουν  την άποψη τους σχετικά με το βασικό ερώτημα της εκδήλωσης, με την ανάταση σχετικών καρτών (υπέρ ή κατά).

H εκδήλωση μεταδόθηκε ζωντανά από την ιστοσελίδα www.onned.gr/live

Το ειδικό τέλος μέσω της ΔΕΗ στερείται Λογικής

Με  τις διατάξεις του άρθρου 53 του  Ν. 4021/2011 θεσπίστηκε το Έκτακτο Ειδικό Τέλος Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων  Επιφανειών (Ε.Ε.Τ.Η.Δ.Ε.),  το γνωστό σε όλους «χαράτσι» επί των ακινήτων, η είσπραξη του οποίου ορίστηκε ότι θα γίνεται μέσω των λογαριασμών της Δ.Ε.Η. ή των λοιπών εναλλακτικών παρόχων ηλεκτρικού ρεύματος, με επαπειλούμενη συνέπεια της μη πληρωμής του την άμεση διακοπή ηλεκτροδότησης των ακινήτων.

Δεδομένου ότι  τα έσοδα που ήδη εισπράττονται  μέσω των λογαριασμών του ηλεκτρικού ρεύματος προορίζονται για την εν γένει εξυπηρέτηση δημοσιονομικών στόχων, οι οποίοι δεν συναρτώνται  άμεσα με την παροχή κάποιας ανταποδοτικής  ωφέλειας στους ιδιοκτήτες των ακινήτων, καθίσταται μάλλον σαφές ότι η συγκεκριμένη δημοσιονομική επιβάρυνση αποτελεί  φόρο επί της περιουσίας και όχι «έκτακτο ειδικό (ανταποδοτικό) τέλος». Μάλιστα, σε σύντομο χρονικό διάστημα αναμένεται να αποφανθεί για το θέμα και το Συμβούλιο της Επικρατείας κατόπιν Αιτήσεως Ακυρώσεως που άσκησε ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών. Ακόμα όμως κι αν η Δικαιοσύνη τελικώς κρίνει νόμιμο το «χαράτσι» στα ακίνητα, υπάρχουν πάρα πολλοί λόγοι προβληματισμού για το μέτρο αυτό.

Αρχικά, πρόκειται  για ένα καθαρά «υφεσιακού» χαρακτήρα μέτρο το οποίο συμπιέζει ακόμα περισσότερο το ήδη μειωμένο εισόδημα των πολιτών. Επίσης δεν εξετάζονται  σε καμία περίπτωση ζητήματα όπως αν το «ηλεκτροδοτούμενο ακίνητο» είναι οικογενειακή στέγη, αν αποτελεί πηγή εισοδήματος ή είναι ξενοίκιαστο, αν ο ιδιοκτήτης του το έχει αποπληρώσει ή εξακολουθεί να πληρώνει κάποιο στεγαστικό δάνειο, ούτε καν λαμβάνεται υπόψη η αντικειμενική αξία του κάθε συγκεκριμένου ακινήτου για τον προσδιορισμό του ύψους του «τέλους».  Παράλληλα,  ενδεικτική της κοντόφθαλμης αντιμετώπισης του ζητήματος από το Υπουργείο Οικονομικών είναι και η τελική επιβολή του «χαρατσιού» και στα ξενοδοχεία κάθε μεγέθους, με αποτέλεσμα να δίνεται ακόμα ένα δυνατό χτύπημα σε έναν  από τους ελάχιστους τομείς της Εθνικής μας Οικονομίας που παράγουν Εθνικό Εισόδημα, τον Τουρισμό. Είναι ξεκάθαρο λοιπόν πως με το μέτρο αυτό επιχειρείται μια πρωτοφανής στα χρονικά ιδιότυπη «κοινωνικοποίηση» ή «σχεδόν δήμευση» της ατομικής ιδιοκτησίας, η οποία τα δύο τελευταία χρόνια έχει μετατραπεί αποκλειστικά και μόνο σε βάρος.

Τόσο ο  Γερμανός Επίτροπος για θέματα Ενέργειας, κ. Gunther Oettinger, όσο και η Συνήγορος του Πολίτη, κα. Καλλιόπη Σπανού, με δηλώσεις τους τις προηγούμενες ημέρες τάχθηκαν κατά της τακτικής αυτής. Ο κ. Oettinger τόνισε πως δεν μπορεί να γίνεται διακοπή ηλεκτροδότησης εάν ο πολίτης εξοφλεί το τέλος αλλά όχι το φόρο στο ηλεκτροδοτούμενο ακίνητο, ενώ η κ. Σπανού υποστήριξε πως η παύση της παροχής ηλεκτρικού ρεύματος σε πολίτες και νοικοκυριά που βρίσκονται σε κατάσταση οικονομικής ανάγκης και αποδεδειγμένα δεν μπορούν να καταβάλουν τα σχετικά τέλη, αντιβαίνει στο Σύνταγμα και στα δικαιώματα των πολιτών.

Ως Οργάνωση Νέων της Νέας Δημοκρατίας,  υποστηρίζουμε  πως θα πρέπει να ληφθεί άμεσα μέριμνα  προκειμένου να εξαιρεθούν της καταβολής του Έκτακτου Ειδικού Τέλους (Ε.Ε.Τ.Η.Δ.Ε.) όσοι πραγματικά έχουν αδυναμία καταβολής βάσει της φοροδοτικής τους δυνατότητας, ιδιαίτερα οι χαμηλοσυνταξιούχοι υπερήλικες, οι μακροχρόνια άνεργοι, άτομα με σοβαρά προβλήματα υγείας κλπ.

Καλούμε τη νέα Κυβέρνηση να αποφύγει τα εισπρακτικά μέτρα ευκαιριακού τύπου, που επιδεινώνουν την ύφεση και πλήττουν την αξιοπρέπεια του Έλληνα πολίτη. Η Πολιτεία θα πρέπει να αντιληφθεί πως η φορολογική συνείδηση, που είναι ζωτικής σημασίας για τη δημοσιονομική εξυγίανση στη χώρα, χτίζεται μέσω της δημιουργίας σχέσης εμπιστοσύνης μεταξύ Κράτους και πολιτών. Για το λόγο αυτό χρειάζεται ψυχραιμία, λογική και εξέταση όλων των δεδομένων όταν σχεδιάζονται τέτοιας μορφής μέτρα και νόμοι.

Τομέας  Δικαιοσύνης ΟΝΝΕΔ

Σημεία Επικαιρότητας Λανθασμένη η χρήση του «Πράσινου Ταμείου» για εισπρακτικούς λόγους

Σημεία  Επικαιρότητας

Λανθασμένη  η χρήση του  «Πράσινου Ταμείου» για εισπρακτικούς λόγους

Η 30η Νοεμβρίου 2011 έχει οριστεί ως η καταληκτική  ημερομηνία υποβολής δηλώσεων για ένταξη στο Ν. 4014/2011, πιο γνωστό ως νόμο των  αυθαιρέτων. Σε ένα παράλληλο δράμα με αυτό των "ημιυπαιθρίων", πολίτες και μηχανικοί έγιναν για δεύτερη φορά συντελεστές στο θέατρο του παραλόγου. Δύο καθαρά εισπρακτικές διαδικασίες, ντύθηκαν από το ΠΑΣΟΚ με το μανδύα της "περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης", απέφυγαν το σκόπελο του Συμβουλίου της Επικρατείας και την πιθανότατη κρίση τους ως αντισυνταγματικές και ήρθαν να καθαγιάσουν όποια πιθανή κι απίθανη παρανομία μπόρεσε κανείς να εφεύρει τα τελευταία 30 περίπου χρόνια.

Τόσο η  ρύθμιση των ημιυπαιθρίων, όσο και αυτή των αυθαιρέτων, έγιναν δεκτές από το ΣτΕ με την προϋπόθεση ότι τα αναμενόμενα έσοδα προορίζονται αποκλειστικά και μόνο για το περίφημο "Πράσινο Ταμείο", ή αλλιώς για τη δημιουργία ενός περιβαλλοντικού ισοζυγίου πολύ πιο εξορθολογισμένου από το σημερινό.

Το τελευταίο  πολυνομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών, αποκάλυψε τις πραγματικές διαθέσεις των υπερμάχων της «πράσινης ανάπτυξης», αναφέροντας ότι το 95% των συγκεκριμένων εσόδων δύναται να χρησιμοποιηθεί για να καλυφθούν "τρύπες" στον ελλειμματικό προϋπολογισμό.

Αφήνοντας ασχολίαστες  τις παλινωδίες επί των διαδικαστικών, την προχειρότητα και αποσπασματικότητα  των ρυθμίσεων και τη μεγάλη ταλαιπωρία όλων των εμπλεκομένων, θα σταθούμε μόνο στην επιδεικτική αδιαφορία  για την περιβαλλοντική αναβάθμιση και στην -για άλλη μια φορά- εξαπάτηση του κόσμου.

Ως ΟΝΝΕΔ  υποστηρίζουμε πως το «Πράσινο Ταμείο» πρέπει να λειτουργεί και να χρηματοδοτείται για την εκπλήρωση του σκοπού ίδρυσης του. Πιστεύουμε πως η δημιουργία ενός ανθρώπινου περιβαλλοντικού ισοζυγίου, ειδικά στο αστικό περιβάλλον, δεν μπορεί να αποτελεί παιχνίδι για τα φοροεισπρακτικά πλάνα οποιασδήποτε κυβέρνησης, αλλά στρατηγική επιλογή για ενδυνάμωση της βιώσιμης ανάπτυξης και άνοδο της ποιότητας ζωής.

Τομέας  Περιβάλλοντος, Ενέργειας  και Κλιματικής Αλλαγής ΟΝΝΕΔ

Τομέας  Υποδομών, Χωροταξίας και Μεταφορών  ΟΝΝΕΔ

Ανδρέας Παπαμιμίκος: Οι δικοί μας αγώνες είναι μπροστά

Το όνειρο της αλλαγής είναι συνυφασμένο με τη νεότητα. Κάθε νέος και νέα ονειρεύονται να αλλάξουν τον κόσμο, να ζήσουν καλύτερα από τις προηγούμενες γενιές, να προσπαθήσουν να...
αλλάξουν όσα δεν τους αρέσουν γύρω τους, παρά να αλλάξουν οι ίδιοι εξαιτίας τους.

Κάποιες φορές οι συνθήκες είναι τέτοιες που πέφτει πραγματικά στους νέους ο κλήρος ν’ αλλάξουν την ιστορία, να γράψει μια γενιά τη δική της ιστορία στον τοίχο με μπογιά. Μια από αυτές τις γενιές ήταν στην πολιτική η γενιά του Πολυτεχνείου.

Ο νεανικός ιδεαλισμός, η δίψα για Ελευθερία και Δημοκρατία, το πάθος και η αγωνιστικότητα των νέων στη Νομική, στο Πολυτεχνείο, αλλά και σε άλλες γωνιές της Ελλάδας έδωσαν αποφασιστικά χτυπήματα στο σαθρό οικοδόμημα της χούντας των συνταγματαρχών. Σήμαναν την αρχή του τέλους. Είμαστε νέοι και είμαστε δυνατοί. Θέλουμε να ζήσουμε ελεύθεροι. Ζητάμε Δημοκρατία. Αγωνιζόμαστε για τη Δημοκρατία. Έτσι, παρέλαβαν οι επόμενες γενιές την εικόνα της γενιάς του Πολυτεχνείου, μαζί με τη Σημαία και τα γαρύφαλλα.

Στην πορεία, όμως, κάτι άλλαξε. Η εικόνα, πια, δεν κολλάει με την ιστορία. Οι επαναστάτες του χθες, έγιναν βολεμένοι του σήμερα. Η γενιά που φώναζε για “Ψωμί Παιδεία Ελευθερία” άφησε τους Έλληνες χωρίς ψωμί, χωρίς παιδεία και χωρίς ελευθερία, με περισσότερο τυπική και λιγότερο ουσιαστική Δημοκρατία, χωρίς ίσες ευκαιρίες, χωρίς Δικαιοσύνη, χωρίς ανάπτυξη. Τα μεγάλα λόγια και οι μεγάλες ιδέες διαψεύστηκαν. Αντικαταστάθηκαν από το προσωπικό συμφέρον, το βόλεμα, την αναξιοκρατία και τον κομματισμό.
Το χειρότερο, όμως, είναι ότι ξεπουλήθηκε η πολιτική. Αυτοί οι άνθρωποι που αγωνίστηκαν για τη Δημοκρατία, είναι οι ίδιοι που την απαξίωσαν και την πρόδωσαν. Σήμερα, η ενασχόληση με την πολιτική θεωρείται περιθωριακή. Για τον περισσότερο κόσμο είναι για παρανοϊκούς, γραφικούς ή λαμόγια. Όσοι επιμένουν να προσπαθούν, όσοι πιστεύουν ότι μπορούμε να αλλάξουμε την πολιτική και την Ελλάδα αντιμετωπίζονται το λιγότερο με καχυποψία, όταν δεν γίνονται θύματα χλευασμού. Είναι τραγική ειρωνεία: αυτοί που από τα κάγκελα της Πατησίων φώναζαν για τη Δημοκρατία, σήμερα να ευθύνονται για τη χρεωκοπία της πολιτικής και την κατάσταση της χώρας. Σήμερα, για τους περισσότερους Έλληνες πολίτες τα κόμματα και η πολιτική είναι καταδικασμένα “όλοι ίδιοι είναι” και “δεν υπάρχει ελπίδα”.
Τιμάμε όσους έδωσαν αγώνες. Κατακρίνουμε, όμως, όσους από τα κάγκελα της Πατησίων βρέθηκαν στα έδρανα της Βουλής και σε διάφορες θέσεις και το μόνο που κατάφεραν ήταν να απαξιώσουν τη Δημοκρατία και τη χώρα, υπηρετώντας προσωπικά και μικροκομματικά συμφέροντα. Τους βολεύει η απαξίωση της πολιτικής γιατί αφήνει στα χέρια των λίγων την νομή και την κατάχρηση της εξουσίας. Όσο λιγότεροι, τόσο καλύτερα για εκείνους.

Ως νέος και ως ενεργός πολίτης αρνούμαι να πιστέψω πως όλοι οι πολιτικοί είναι ίδιοι και ότι δεν μπορούμε να βγούμε από το αδιέξοδο. Δεν ζω σε άρνηση. Ζω ανάμεσα στους νέους της δικής μας γενιάς, που νιώθει και πιστεύει ότι ήρθε η ώρα να αλλάξουμε εμείς την πολιτική και την Ελλάδα. Στην περίπτωση μας πραγματικά ταιριάζει το ότι “αν δεν το κάνουμε εμείς, τότε ποιοι;”. Η αλλαγή ξεκινά από τους νέους.
Η Ελλάδα είναι υπόθεση όλων μας. Από τα λουλούδια της γενιάς του Πολυτεχνείου έμειναν μόνο τα αγκάθια. Όπως και να έχει φτάσαμε στο μηδέν. Δεν πάει παρακάτω. Από το μηδέν, όμως, ξεκινούν τα μεγαλύτερα θαύματα και όσοι διδαχτήκαμε από την κατάντια της «γενιάς του Πολυτεχνείου» έχουμε αποφασίσει να δουλέψουμε για μια άλλη Ελλάδα. Το δύσκολο δεν είναι να αντιμετωπίσουμε μόνο την οικονομική κρίση. Το δύσκολο είναι να δουλέψουμε όλοι μαζί με άλλη νοοτροπία, με κανόνες, με σχέδιο, με συνείδηση του ατομικού συμφέροντος αλλά και του κοινού καλού, αν θέλουμε ξανά η Ελλάδα να μπορέσει να σταθεί στα πόδια της. Οι δικοί μας αγώνες είναι μπροστά. Είναι η ώρα της γενιάς μας να φέρει την αλλαγή με όσα πιστεύει, με όσα κάνει και με όσα μπορεί. Είναι η στιγμή που εμείς μπορούμε να γράψουμε την ιστορία μιας περήφανης Ελλάδας, με Αξιοκρατία, Ελευθερία, Δικαιοσύνη, Παιδεία, μιας Ελλάδας που προωθεί την ανάπτυξη, την καινοτομία, τη νεανική επιχειρηματικότητα, μιας Ελλάδας που δεν φοβάται, αλλά στηρίζεται στους νέους Έλληνες για να προχωρήσει στην Ενωμένη Ευρώπη.

ΟΝΝΕΔ debates | «Γενιά του Πολυτεχνείου: Βοήθησε την Ελλάδα;»

ΟΝΝΕΔ debates

«Γενιά του Πολυτεχνείου: Βοήθησε την Ελλάδα;»

Τρίτη, 15 Νοεμβρίου 2011

Η Οργάνωση Νέων της Νέας Δημοκρατίας στα πλαίσια της εξωστρέφειας και της ανταλλαγής απόψεων ξεκινά την διεξαγωγή θεματικών debates για θέματα που απασχολούν την ελληνική κοινωνία. Στόχος μας είναι οι νέοι άνθρωποι που θα τα παρακολουθούν να εξάγουν χρήσιμα συμπεράσματα για το σύγχρονο πολιτικό λόγο αλλά και τις τεχνικές επιχειρηματολογίας που κάθε καλεσμένος θα χρησιμοποιεί προκειμένου να πείσει για τις απόψεις του.

Ανοίγουμε τους ορίζοντες μας λοιπόν σε κάθε άποψη, σε κάθε γνώμη και λογική προκειμένου ως νέοι άνθρωποι να ενημερωθούμε και να προβληματιστούμε. Κάθε φωνή λοιπόν θα είναι ευπρόσδεκτη και μέσα στο χρόνο φιλοδοξούμε τα debates αυτά να συμβάλουν σε ένα υγιή, παραγωγικό πολιτικό διάλογο ακόμη και αν οι ομιλητές ξεκινούν από διαφορετικές αφετηρίες και καταλήγουν σε διαφορετικούς προορισμούς.

Η ΟΝΝΕΔ λοιπόν ανοίγει τα μάτια της. Ακούει, μαθαίνει και εκφράζεται.

Το θέμα το οποίο θα συζητηθεί αυτή την εβδομάδα είναι το εξής: «Γενιά του Πολυτεχνείου: Βοήθησε την Ελλάδα;»

Ομιλητές θα είναι οι κ.:

• Πέτρος Κουναλάκης, πρ. Βουλευτής, οικονομολόγος
• Ευάνθης Χατζηβασιλείου, αναπλ. Καθηγητής ΕΚΠΑ

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 16 Νοεμβρίου και ώρα 19.30 στη βιβλιοθήκη των γραφείων της ΟΝΝΕΔ, Μεσογείων 15.

Οι δέκα δουλειές ενός «πράσινου» μέλλοντος

Τι σημαίνει “πράσινη” εργασία; Σύμφωνα με το Πρόγραμμα Περιβάλλοντος των Ηνωμένων Εθνών (United Nations Environment Program -UNEP) “πράσινη” χαρακτηρίζεται η εργασία στον αγροτικό ή κατασκευαστικό τομέα, στην έρευνα και ανάπτυξη (R&D), τη διοίκηση και τις υπηρεσίες όταν συμβάλλει ουσιαστικά στη διατήρηση ή αποκατάσταση της ποιότητας του περιβάλλοντος.
Μπορούν οι “πράσινες” δουλειές να συνεισφέρουν στην οικονομική ανάπτυξη και συμβάλλουν σε ένα “καθαρό” μέλλον; Όσον αφορά στην περίπτωση των ΗΠΑ, το Rocky Mountain Institute υποστηρίζει πως “η παραγωγή ‘καθαρής’ ενέργειας και η αποδοτική χρήση της αποτελούν το θεμέλιο μιας αγορακεντρικής στρατηγικής εξοικονόμησης κόστους, που θα επιτρέψει στις αμερικανικές επιχειρήσεις να ξεπεράσουν τους ανταγωνιστές ως προς την προσφορά καινοτόμων προϊόντων, να αναζωογονήσουν την οικονομία, να ενισχύσουν τις εξαγωγές και εντέλει να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας”.
Οι 10 κορυφαίες “πράσινες” δουλειές είναι:
1.Αγρότης:από τη στιγμή που η βιώσιμη καλλιέργεια απαιτεί οργανικές μεθόδους μικρής κλίμακας, σε τοπικό επίπεδο αντί για χρήση πετρελαιοκίνητων οχημάτων και λιπασμάτων, υπάρχει περιθώριο για περισσότερους αγρότες και παρεμφερή επαγγέλματα: “αστικοί” κηπουροί, συντονιστές τοπικών αγροτικών αγορών και συνεταιρισμών, αλλά και παραδοσιακή τυροκομία.
2. Δασοκόμος: η σύγχρονη δασοκομία αποτελεί ένα συνδυασμό προγραμμάτων χρηματοδότησης, περιβαλλοντικής προστασίας και ανάπτυξης. Σύμφωνα με στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας, η επιβίωση 1,6 δισεκατομμυρίων ανθρώπων εξαρτάται από τα δάση. Η αναστροφή της αποδάσωσης, στην οποία οφείλεται σημαντικό μέρος της υπερθέρμανσης του πλανήτη μπορεί να εξελιχθεί σε πηγή δικαιωμάτων άνθρακα αξίας δισεκατομμυρίων ευρώ.
3. Εγκαταστάτης ηλιακών συστημάτων: η κατασκευή και εγκατάσταση συστημάτων εκμετάλλευσης της ηλιακής ενέργειας αντιστοιχεί σε 770 χιλιάδες θέσεις εργασίας σε όλο τον κόσμο. Η εγκατάσταση ηλιακού εξοπλισμού, από ηλιακούς θερμοσίφωνες μέχρι φωτοβολταϊκά στις στέγες αναμένεται να γνωρίσει μεγάλη ανάπτυξη τις επόμενες δεκαετίες.
4. Κατασκευαστής ενεργειακά αποδοτικών κτηρίων: τα κτήρια αντιστοιχούν στο 40% της κατανάλωσης ενέργειας στην Ευρώπη (διαβάστε εδώ). Το “πρασίνισμα” ενεργοβόρων κτηρίων, μέσω προγραμμάτων όπως το «Εξοικονομώ κατ΄Οίκον» θα συμβάλλει στη μείωση των εκπομπών αερίων που παράγονται στη χώρα μας, αλλά και στην απασχόληση εργατικού δυναμικού (οικοδόμοι, κατασκευαστές, εμπόριο εξοπλισμού, μηχανικοί κλπ).
5. Κατασκευαστής αεριοτουρμπινών: ο αέρας είναι η πρώτη και ταχύτερα αναπτυσσόμενη πηγή εναλλακτικής ενέργειας με περισσότερες από 300 χιλιάδες θέσεις εργασίας σε όλο τον κόσμο. Οι τουρμπίνες συνίστανται κατά 90% από μέταλλο δημιουργώντας μια ευκαιρία σε αυτοκινητοβιομηχανίες και άλλους κατασκευαστικούς κλάδους να επαναπροσδιορίσουν την κατεύθυνσή τους.
6. Βιολόγος Διατήρησης Περιβάλλοντος: το επείγον αίτημα για προστασία των οικοσυστημάτων και της βιοποικιλότητας σε όλο τον κόσμο ανοίγει ευκαιρίες στη διδασκαλία, την ακαδημαϊκή έρευνα και την έρευνα πεδίου για μη-κυβερνητικές οργανώσεις και εταιρείες του ιδιωτικού τομέα.
7. “Πράσινη” επιχειρηματικότητα-ΜΒΑ: Πρόσφατη αναφορά που παρουσιάστηκε στο συνέδριο δημάρχων των ΗΠΑ έδειξε πως η παροχή νομικών, ερευνητικών και συμβουλευτικών υπηρεσιών αφορά την πλειονότητα των “πράσινων” εργασιών: από το μάρκετινγκ ως τη δημιουργία τμημάτων Αειφορίας σε μεγάλες εταιρείες.
Για “πράσινα” εκπαιδευτικά προγράμματα/μεταπτυχιακά ΜΒΑ διαβάστε εδώ.
8. Ανακυκλωτής: παρότι η αγορά ανακυκλωμένου χαρτιού και πλαστικού επιβραδύνθηκε τελευταία εξαιτίας της ύφεσης, η ζήτηση για σίδηρο παραμένει ισχυρή, με την ανακύκλωση να αποτελεί μια οικονομικά συμφέρουσα εναλλακτική σε σύγκριση με το κόστος ανεξέλγκτης απόθεσης. Υπάρχει ακόμα ανάγκη για εξειδικευμένες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην ανακύκλωση και επαναχρησιμοποίηση ηλεκτρονικού υλικού, ρουχισμού, πλαστικών σακουλών, απορρίμματα κατασκευών και άλλα υλικά.
9. Προγραμματιστής/Σχεδιαστής αειφόρων συστημάτων/λογισμικού: η “πράσινη” οικονομία χρειάζεται έναν αριθμό εξειδικευμένων προγραμματιστών και μηχανικών με έργο τη σχεδίαση, κατασκευή και συντήρηση δικτύων και μοντέλων που αφορούν σε αιολικά πάρκα, έξυπνα ενεργειακά δίκτυα και άλλα συστήματα εκμετάλλευσης των φυσικών πηγών ενέργειας.
10. Πολεοδόμος: Η πολεοδομία και ανάπτυξη περιφερειακών περιοχών θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην προσπάθεια μείωσης του ενεργειακού αποτυπώματος. Ο περιορισμός της αυθαίρετης δόμησης, η ανάπτυξη συστημάτων μαζικών μεταφορών, η ενθάρρυνση της χρήσης του ποδηλάτου και η απεξάρτηση από το αυτοκίνητο αποτελούν μέρος μόνο του “πράσινου” αστικού σχεδιασμού. Υψίστης σημασίας είναι ο σχεδιασμός συστημάτων αντιμετώπισης φυσικών φαινομένων και καταστροφών (πλημμύρες, καύσωνες), αλλά και άλλων προβλημάτων (διαχείριση απορριμμάτων).
Πηγή:www.econews.gr

Ο διχασμός είναι απαράδεκτος και επικίνδυνος

Συντάκτης: Ανδρέας Παπαμιμίκος

Το ΠΑΣΟΚ έχει παράδοση στα εκβιαστικά διλήμματα. Από την εποχή του Σημίτη ήταν ο τρόπος με τον οποίο γαντζωνόταν στην εξουσία. Οι 7000 μονάδες του χρηματιστηρίου και η ένταξη στην ΟΝΕ, με την κατ’ όνομα μόνο σύγκλιση, ήταν οι επιτυχίες του πολιτικάντη Σημίτη, που έβλαψαν όλους τους Έλληνες.
Ο διάδοχος του προχώρησε ακόμη περισσότερο: Mε το επικίνδυνο δίλημμα του δημοψηφίσματος βάζει σε κίνδυνο την ασφάλεια μας, καθημερινή και εθνική, πλήττει το όποιο κύρος είχε απομείνει στη χώρα μας, διαλύει την όποια εμπιστοσύνη των εταίρων μας.
Μια πολιτική απόφαση χωρίς αύριο, που μπορεί να ερμηνευθεί μόνο ως κοντόφθαλμη στρατηγική για να παραμείνει ο Παπανδρέου πρωθυπουργός και το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία.
Όλα για την καρέκλα, από εκείνους που υποκατέστησαν την πολιτική με τους τακτικισμούς και τα τερτίπια. Από τη γενιά που έκανε την πολιτική από τέχνη του εφικτού, τέχνη του να κοροϊδεύεις το λαό.
Πλέον κανένας δεν μπορεί να κοροϊδέψει κανέναν. Αυτό είναι το ήθος και η νοοτροπία της πλειοψηφίας του πολιτικού κόσμου της χώρας. Δυστυχώς, μας έτυχαν ή επιλέξαμε πολιτικούς για τους οποίους η διαχείριση της εικόνας τους ήταν πιο σημαντική από τη διαχείριση της χώρας.
Ο σημερινός πρωθυπουργός απέτυχε παταγωδώς και στα δύο. Δυστυχώς, η αποτυχία του μας παρασέρνει όλους. Φορτώνει στη νέα γενιά περισσότερη αγωνία, μεγαλύτερη ανασφάλεια, βαθύτερη απογοήτευση και απελπισία.

Εμείς γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε Ευρωπαϊοι. Για εμάς η Ευρώπη δεν ήταν οι άλλοι. Είμαστε Ευρωπαϊοι, και θέλουμε να ζούμε, να σπουδάζουμε, να εργαζόμαστε, να μας συμπεριφέρονται ως περήφανους Έλληνες και ενεργούς Ευρωπαϊους. Η Ευρωπαϊκή πορεία για την πλειοψηφία της νέας γενιάς των Ελλήνων είναι αδιαπραγμάτευτη.
Ο διχασμός στον οποίο μας σέρνει η ανευθυνότητα του πρωθυπουργού είναι απαράδεκτος και επικίνδυνος. Υποτιμά για άλλη μια φορά τη νοημοσύνη και την αξιοπρέπεια κάθε Έλληνα και κάθε Ελληνίδας.
Ξεφτιλίζει τους θεσμούς και τη Δημοκρατία. Χρειαζόμαστε αυτή τη στιγμή μια μεταβατική κυβέρνηση που θα διασφαλίσει, εδώ που φτάσαμε, τη νέα δόση και θα προκηρύξει άμεσα εκλογές, όπου οι Έλληνες θα αποφασίσουμε για την κυβέρνησή μας χωρίς εκβιασμούς.
Το καλύτερο που έχει να κάνει ο κ. Παπανδρέου, αν και είναι αργά για να διορθώσει τα λάθη του, είναι να παραιτηθεί τώρα για να μας γλυτώσει από νέες γκάφες του.
Ξέρω ότι πολλοί θα πουν ότι “όλοι είναι ίδιοι”. Και τι μπορεί να αλλάξει τώρα; Γνωρίζω ότι πολλοί είστε εκ των προτέρων πεπεισμένοι ότι αφού είμαι πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ στόχος μου είναι να εξυπηρετήσω την άνοδο της ΝΔ στην εξουσία.
Δεν σκοπεύω να επιχειρηματολογήσω για να σας αλλάξω γνώμη. Θα ήθελα, όμως, να απευθύνω μερικά ερωτήματα προς κάθε κατεύθυνση και ο καθένας να βγάλει τα συμπεράσματα του:
Πιστεύουμε ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί και πρέπει να παραμείνει στην εξουσία; Αμφιβάλουμε ότι χρειαζόμαστε μια νέα ισχυρή κυβέρνηση, ένα άλλο μείγμα πολιτικής που δεν θα ξεζουμίζει τους μεσαίους και τους αδύναμους, μια νέα σχέση εμπιστοσύνης με τους εταίρους μας στην Ευρώπη, μια διαφορετική νοοτροπία στις διαπραγματεύσεις και τη διαχείριση κρίσεων;
Χρειαζόμαστε συνθήκες που θα τονώσουν τη δημιουργικότητα μας, την ανάπτυξη στην οικονομία, την αυτοπεποίθηση και τη συνοχή στην κοινωνία, το γόητρο στην εξωτερική πολιτική; Τελικά θέλουμε και μπορούμε να είμαστε περήφανοι και πώς;                            πηγή parapolitika.gr